15/12 AĞITLAR 3-5

[tr] Ağıtlar 3-5

^3:1 RABbin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
² Beni güttü,
Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
³ Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
⁴ Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
⁵ Beni kuşattı,
Acı ve zahmetle sardı çevremi.
⁶ Çoktan ölmüş ölüler gibi
Beni karanlıkta yaşattı.
⁷ Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum,
Zincirimi ağırlaştırdı.
⁸ Feryat edip yardım isteyince de
Duama set çekiyor.
⁹ Yontma taşlarla yollarımı kesti,
Dolaştırdı yollarımı.
¹⁰ Benim için O pusuya yatmış bir ayı,
Gizlenmiş bir aslandır.
¹¹ Yollarımı saptırdı, paraladı,
Mahvetti beni.
¹² Yayını gerdi, okunu savurmak için
Beni nişangah olarak dikti.
¹³ Oklarını böbreklerime sapladı.
¹⁴ Halkımın önünde gülünç düştüm,
Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
¹⁵ Beni acıya doyurdu,
Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
¹⁶ Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı,
Kül içinde diz çöktürdü bana.
¹⁷ Esenlik yüzü görmedi canım,
Mutluluğu unuttum.
¹⁸ Bu yüzden diyorum ki,
‹‹Dermanım tükendi,
RABden umudum kesildi.››
¹⁹ Acımı, başıboşluğumu,
Pelinotuyla ödü anımsa!
²⁰ Hâlâ onları düşünmekte
Ve sıkılmaktayım.
²¹ Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
²² RABbin sevgisi hiç tükenmez,
Merhameti asla son bulmaz; sayesinde yok olmadık.››
²³ Her sabah tazelenir onlar,
Sadakatin büyüktür.
²⁴ ‹‹Benim payıma düşen RABdir›› diyor canım,
‹‹Bu yüzden Ona umut bağlıyorum.››
²⁵ RAB kendisini bekleyenler,
Onu arayan canlar için iyidir.
²⁶ RABbin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
²⁷ İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
²⁸ RAB insana boyunduruk takınca,
İnsan tek başına oturup susmalı;
²⁹ Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
³⁰ Kendisine vurana yanağını dönüp
Utanca doymalı;
³¹ Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
³² Dert verse de,
Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
³³ Çünkü isteyerek acı çektirmez,
İnsanları üzmez.
³⁴ Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
³⁵ Yüceler Yücesinin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
³⁶ Davasında insana haksızlık etmeyi
Rab doğru görmez.
³⁷ Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
³⁸ İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesinin ağzından çıkmıyor mu?
³⁹ İnsan, yaşayan insan
Niçin günahlarının cezasından yakınır?
⁴⁰ Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim,
Yine RABbe dönelim.
⁴¹ Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrıya açalım:
⁴² ‹‹Biz karşı çıkıp başkaldırdık,
Sen bağışlamadın.
⁴³ Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın,
Acımadan öldürdün.
⁴⁴ Dualar sana erişmesin diye
Bulutları örtündün.
⁴⁵ Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
⁴⁶ Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
⁴⁷ Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.››
⁴⁸ Kırılan halkım yüzünden
Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
⁴⁹ Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
⁵⁰ RAB göklerden bakıp görünceye dek.
⁵¹ Kentimdeki kızların halini gördükçe
Yüreğim sızlıyor.
⁵² Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
⁵³ Beni sarnıca atıp öldürmek istediler,
Üzerime taş attılar.
⁵⁴ Sular başımdan aştı, ‹‹Tükendim›› dedim.
⁵⁵ Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
⁵⁶ Sesimi, ‹‹Ahıma, çağrıma kulağını kapama!›› dediğimi duydun.
⁵⁷ Seni çağırınca yaklaşıp, ‹‹Korkma!›› dedin.
⁵⁸ Davamı sen savundun, ya Rab,
Canımı kurtardın.
⁵⁹ Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB,
Davamı sen gör.
⁶⁰ Benden nasıl öç aldıklarını,
Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
⁶¹ Aşağılamalarını, ya RAB,
Çevirdikleri bütün dolapları,
Bana saldıranların dediklerini,
Gün boyu söylendiklerini duydun.
⁶³ Oturup kalkışlarına bak,
Alay konusu oldum türkülerine.
⁶⁴ Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
⁶⁵ İnat etmelerini sağla,
Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
⁶⁶ Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
^4:1 Altın nasıl donuklaştı,
Saf altın nasıl değişti!
Kutsal taşlar sokak başlarına dağılmış.
² Değerleri saf altınla ölçülen Siyon çocukları
Nasıl çömlekçi işi, toprak testi yerine sayılır oldu!
³ Çakallar bile meme verip yavrularını emzirir,
Ama halkım çöldeki devekuşları kadar acımasız oldu.
⁴ Susuzluktan emzikteki bebeklerin dili damağına yapışıyor,
Çocuklar ekmek istiyor, veren yok.
⁵ Onlar ki, yemeğin en iyisini yerlerdi,
Sokaklarda perişan oldular;
Onlar ki, al giysiler içinde büyüdüler,
Çöp yığınlarını kapışır oldular.
⁶ Halkımın suçu el değmeden, bir anda yıkılan
Sodomun günahından daha büyüktür.
⁷ Beyleri kardan temiz, sütten aktılar,
Bedence mercandan kızıl, laciverttaşı kadar biçimliydiler.
⁸ Şimdiyse görünüşleri kömürden kara,
Sokaklarda tanınmaz oldular.
Bir deri bir kemiğe döndüler, odun gibi kurudular.
⁹ Kılıçla öldürülenler kıtlıktan ölenlerden mutludur,
Çünkü kıtlıktan ölenler tarla ürününün yokluğundan yıpranarak erimekteler.
¹⁰ Merhametli kadınlar çocuklarını elleriyle pişirdiler,
Halkım kırılırken yiyecek oldu bu kendilerine.
¹¹ RAB öfkesini boşalttı, kızgın öfkesini döktü,
Temellerini yiyip bitiren ateşi Siyonun içinde tutuşturdu.
¹² Dünyadaki kralların ve insanların hiçbiri
Yeruşalim kapılarından hasımların, düşmanların gireceğine inanmazdı.
¹³ Peygamberlerinin günahı, kâhinlerinin suçu yüzündendi bu,
Çünkü onlar kentin ortasında doğruların kanını döktüler.
¹⁴ Sokaklarda körler gibi dolaşıyorlar,
Kanla kirlendikleri için kimse giysilerine dokunamıyor.
¹⁵ ‹‹Çekilin! Kirliler!›› diye bağırdılar onlara,
‹‹Çekilin! Çekilin! Dokunmayın!››
Kaçıp başıboş dolaştıklarında,
Öteki uluslar, ‹‹Artık burada kalmasınlar›› dediler.
¹⁶ RAB kendisi dağıttı onları,
Artık yüzlerine bakmayacak.
Kâhinleri saymadılar, yaşlılara acımadılar.
¹⁷ Boş yere yardım beklemekten gözlerimizin feri sönüyor,
Gözetleme kulesinde bizi kurtaramayacak bir ulusu bekledikçe bekledik.
¹⁸ İzlerimizi sürüyorlar,
Sokaklarımızda gezemez olduk.
Sonumuz yaklaştı, günlerimiz tükendi,
Çünkü sonumuz geldi.
¹⁹ Bizi kovalayanlar gökteki kartallardan çevikti,
Dağların üstünde kovaladılar bizi,
Çölde bize pusu kurdular.
²⁰ Yaşam soluğumuz,
RABbin meshettiği kral onların çukurunda yakalandı;
Hani onun için, ‹‹Ulusların arasında onun gölgesinde yaşayacağız›› dediğimiz.
²¹ Ûs ülkesinde yaşayan Edom kızı, sevin, coş,
Ancak kâse sana da gelecek, sarhoş olup soyunacaksın.
²² Ey Siyon kızı, suçunun cezası sona erdi,
RAB bir daha seni sürgüne göndermeyecek.
Ama, ey Edom kızı, suçun yüzünden seni cezalandırıp günahlarını ortaya çıkaracak.
^5:1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni,
Bak da utancımızı gör.
² Mülkümüz yabancılara geçti,
Evlerimiz ellere.
³ Öksüz kaldık, babasız,
Annelerimiz dul kadınlara döndü.
⁴ Suyumuzu parayla içtik,
Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
⁵ Bizi kovalayanlar ensemizde,
Yorgun düştük, rahatımız yok.
⁶ Ekmek için
Mısıra, Asura el açtık.
⁷ Atalarımız günah işledi,
Ama artık onlar yok;
Suçlarının cezasını biz yüklendik.
⁸ Köleler üstümüzde saltanat sürüyor,
Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
⁹ Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden
Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
¹⁰ Kıtlığın yakıcı sıcağından
Derimiz fırın gibi kızardı.
¹¹ Siyonda kadınların,
Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
¹² Önderler ellerinden asıldı,
Yaşlılar saygı görmedi.
¹³ Değirmen taşını gençler çevirdi,
Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
¹⁴ Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu,
Gençler saz çalmaz oldu.
¹⁵ Yüreğimizin sevinci durdu,
Oyunumuz yasa döndü.
¹⁶ Taç düştü başımızdan,
Vay başımıza!
Çünkü günah işledik.
¹⁷ Bu yüzden yüreğimiz baygın,
Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
¹⁸ Viran olan Siyon Dağının üstünde
Çakallar geziyor!
¹⁹ Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,
Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
²⁰ Niçin bizi hep unutuyorsun,
Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
²¹ Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz,
Eski günlerimizi geri ver.
²² Bizi büsbütün attıysan,
Bize çok öfkelenmiş olmalısın.

---